กว่าจะเรียนจบมาก็ไม่ง่าย จบมาแล้วยังต้องมาดิ้นรนหางานทำอีก แต่สิ่งที่ยากยิ่งกว่าคือทำอย่างไรที่จะสามารถทำงานอย่างมีความสุขและอยู่รอดปลอดภัย
ถ้าโชคดีได้งานทำ ... ก็ต้องเข้ามาเรียนรู้กับบทบาท หน้าที่ และภาระงานที่ยุ่งยากซับซ้อน บางครั้งก็หนักและยากเกินกว่าจะรับผิดชอบไหว ถามใครก็ไม่ได้ ถามไปก็โดนด่าว่าโง่ นอกจากงานแล้วยังต้องมาปรับตัวให้เข้ากับพฤติกรรมของคนรอบตัว ทั้งเจ้านาย เพื่อนฝูง ผู้ร่วมงาน ดูไม่ออกว่าใครเป็นมิตรแท้หรือศัตรูที่ถาวร การตื่นมาทำงานทุกวันจึงกลายเป็นความเครียด ท้อแท้ เบื่อหน่าย รู้สึกบั่นทอนจิตใจจนกลายเป็นคนหมดไฟ รู้สึกเหนื่อยกายแล้วยังรู้สึกเหนื่อยใจ ส่งผลให้มุมมองที่มีต่อการทำงานเป็นไปในด้านลบ ขาดความสุข หมดแรงจูงใจ ไม่อยากตื่น ไปทำงานอย่างไร้พลัง ถ้าปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการแก้ไขก็จะส่งผลเสียทั้งต่องาน สุขภาพร่างกาย เช่น ไมเกรน ความเครียดลงกระเพาะ นอนไม่หลับ ฯลฯ รวมทั้งยังส่งผลเสียต่อสุขภาพจิต ทำให้ขาดความมั่นใจ ไม่มีความภาคภูมิใจในตนเอง รู้สึกไร้ค่า เสี่ยงต่อการเกิดโรคซึมเศร้าได้
ดังนั้น เราต้องเท่าทันอารมณ์ความรู้สึกของตนเอง โดย
แต่หากยังไม่สามารถจัดการกับอารมณ์ความรู้สึกลบได้ สามารถขอรับคำปรึกษาจากแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญได้